Już dawno nie czułem takiego poruszenia i smutku po obejrzeniu jakiegoś filmu. Ostatni raz towarzyszyły mi podobne emocje po seansie „Szybkich i Wściekłych 7”, kiedy żegnaliśmy Paula Walkera – również artystę, który odszedł zbyt wcześnie. „Avicii. Jestem Tim” przynosi bardzo podobne uczucie – jakby świat się na chwilę zatrzymał, przypominając, jak ulotne jest życie i jak wielka może być strata, gdy odchodzi ktoś, kto dawał innym tak wiele dobra i piękna.
Wciąż trudno uwierzyć, że już go nie ma. Że ten wrażliwy, genialny człowiek, który potrafił jedną melodią odmienić nastrój dnia, nie tworzy już kolejnych dźwięków. Film Netflixa to nie tylko dokument – to bolesna, prawdziwa opowieść o kimś, kto miał w sobie niepojętą iskrę talentu, a jednocześnie tak ogromną kruchość. I znowu potwierdza się ta potworna prawda – na zewnątrz można wyglądać na spełnionego i szczęśliwego, wiele osób będzie mówiło „ten/ta to ma wszystko”, a rzeczywistość wygląda inaczej, samotność w tłumie, niewytłumaczalny ból i brak sił, żeby walczyć z codziennością. I nagle ktoś odbiera sobie życie, a ludzie dokoła pytają, ale jak to, przecież nic nie mówił, nie pokazywał, uśmiechał się, pracował. A często mówił, często pokazywał, ale nie na sztandarach, nie krzykiem, tylko cicho i między zdaniami.
Czasem najdonośniejsze dźwięki pochodzą z serca, które krzyczy po cichu.
Avicii nie był po prostu DJ-em – był artystą, który przemawiał do ludzi na całym świecie – często bez słów, samą muzyką. Potrafił wykorzystywać głosy wokalistów jak instrumenty – z niezwykłą czułością, precyzją i wyczuciem. W „Wake Me Up” głos Aloe Blacca staje się opowieścią o dojrzewaniu i nadziei, w „Hey Brother” – o tęsknocie za bliskością, w „Without You” – o oddechu wolności i bólu zarazem.
Ale to, co mnie najbardziej porusza, to fakt, jak bardzo kochał sam proces tworzenia. Gdy siedział w studiu, w swoim świecie, widać było czystą radość – to był jego azyl. Tworzenie muzyki go niosło. Nawet jeśli koncerty, presja i nieustanne oczekiwania go przytłaczały, to dźwięki – jego dźwięki – były czymś prawdziwym, pięknym i wolnym.
Słuchając kolejnych albumów, słychać też, jak dojrzewał jako artysta. Od energetycznych, festiwalowych beatów, przez bardziej refleksyjne utwory, aż po emocjonalne, głębokie kompozycje z płyty „TIM”. To była podróż kogoś, kto nie bał się zmieniać, szukać nowych brzmień, mówić przez muzykę to, czego nie dało się wypowiedzieć słowami.
W tym kontekście szczególnego znaczenia nabiera album „Forever”, który miał premierę 16 maja tego roku. To wyjątkowa kompilacja – zarówno znanych i kochanych utworów, jak i niepublikowanych wcześniej wersji. Album to dźwiękowy pomnik talentu Aviciiego, jego emocji i wrażliwości. Można go już znaleźć m.in. na Spotify – i nie sposób nie poczuć wzruszenia, gdy znów słyszymy te znajome brzmienia. A jednocześnie dzisiaj, kiedy artysty już nie ma, jak inaczej słucha się tekstów, jak głęboko zaczyna się rozumieć ich przesłanie. Dla mnie „S.O.S.” już nigdy nie będzie tylko piosenką utraconej miłości.
Przypomnę również o niezwykłym wydarzeniu, jakim był koncert ku pamięci Aviciiego: “Avicii Tribute Concert: In Loving Memory of Tim Bergling”, zarejestrowany na żywo w 2019 roku. Na scenie pojawiły się największe gwiazdy, z którymi współpracował – od Aloe Blacca po Ritę Orę. To było coś więcej niż muzyczne widowisko – to była wspólna modlitwa, bardzo emocjonalne pożegnanie i swoista celebracja geniuszu człowieka.
Dla mnie Avicii był nie tylko artystą, twórcą. Był zjawiskiem. I choć go już nie ma, jego muzyka wciąż porusza serca – być może jeszcze mocniej niż za jego życia.
Dziękuję Ci, Tim!
| Film | „Avicii. Jestem Tim” (org. ang. „Avicii, I’m Tim”) |
| Produkcja | 2024/Szwecja (film w języku angielskim) |
| Dostępne | Netflix |
| Czas trwania | 1 godzina 36 minut |
Potrzebujesz pomocy? Chcesz porozmawiać z kim, kto nie będzie oceniał, a będzie profesjonalnym wsparciem? Istnieje kilka ważnych numerów telefonów:
- 800 12 12 12 – Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka – 24/7 – Pomoc dla dzieci i dorosłych
- 116 111 – Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży – 24/7 – Pomoc dla dzieci i młodzieży
- 800 70 2222 – Centrum Wsparcia dla Osób Dorosłych w Kryzysie Psychicznym – 24/7 – Pomoc dla dorosłych
- 116 123 – Kryzysowy Telefon Zaufania – Instytut Psychologii Zdrowia, Polskie Towarzystwo Psychologiczne – 24/7 – Pomoc dla dorosłych
Andrzej
Powyższy tekst nie jest efektem współpracy reklamowej. Jest opinią własną, subiektywną i żaden przelew nie miał na nią wpływu.
Grafiki używane w tym wpisie powstały przy pomocy narzędzi AI.
